ارائه یک مدل فازی برای مسئله مکان یابی- مسیریابی در زنجیره تامین مواد غذایی فسادپذیر

امروزه رقابتی شدن بازارها و توسعه مفاهیم مدیریتی، شرکت‌ها را وادار به طراحی و مدیریت بهتر زنجیره‌های تامین کرده است. مدیریت زنجیره تامین بر یکپارچه‌سازی اعضای زنجیره تاکید دارد. زیرا برای افزایش کارایی یک زنجیره تامین نمی‌توان تصمیمات آن را به‌طور جداگانه در نظر گرفته و به بهینه‌سازی آن پرداخت. از آنجایی که نقش بالای عامل مکان‌یابی، مسیریابی در ادامه حیات یک زنجیره تامین پوشیده نیست، لذا یکپارچگی این عناصر یک زنجیره تامین کارا و موثر را به‌دست خواهد داد. این پژوهش، مساله طراحی شبکه زنجیره تامین مواد غذایی فاسد شدنی با ریسک اختلال را مورد مطالعه قرار می‌دهد که شامل مکان‌یابی تسهیلات، تخصیص جریان بین تسهیلات و تصمیمات مسیریابی می‌باشد. در این پژوهش مراکز توزیع مواد غذایی را از نقاط تامین دریافت نموده و به مراکز تقاضا تحویل می‌دهند. هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی فازی جهت مکان‌یابی مراکز توزیع به همراه مسیریابی خودروهای توزیع از تامین کننده به نقاط تقاضا می‌باشد. مدل ارائه شده توسط نرم افزار گمز و روش LP-metric حل شده است. نتایج تحقیق به همراه تحلیل حساسیت آن بیانگر آن است که هر چه ما اهمیت بیشتری برای هزینه‌ها قائل شویم و هزینه بیشتری پرداخته شود، کمبود کاهش می‌یابد و هر چه از اهمیت و توجه به هزینه‌ها کاسته شود، کمبود افزایش می‌یابد. همچنین هر چه به هزینه توجه بیشتری شود درصد پوشش بیشتری خواهیم داشت و همه مناطق را با بالاترین هزینه می‌توانیم پوشش دهیم.